Zelfbeschikking

Het recht op eigen keuzen en zelfstandigheid, zowel voor het individu als voor een collectief, bv. een volk. In het eerste artikel van twee VN-verdragen van 1966 is het recht op zelfbeschikking van volken opgenomen. Het individuele recht op zelfbeschikking kan gezien worden als een element van de persoonlijke vrijheid, en daarmee als een grondslag van de mensenrechten. Het collectieve recht op zelfbeschikking wordt in de internationale verdragen natuurlijk toegekend aan volken, maar er bestaat geen criterium op grond waarvan een bepaalde groep zich als 'volk' internationaal-rechtelijk zelfbeschikking kan verwerven, bv. door zich af te splitsen van een staat.

• Een vrijwilliger:


Dit is iemand die uit vrije wil werkzaamheden verricht, buiten een vast dienstverband. In het algemeen zijn deze werkzaamheden onbetaald, of er staat een vergoeding tegenover die lager ligt dan het minimumloon bij betaald werk. Het werk dat door een vrijwilliger wordt verricht heet vrijwilligerswerk. 

1. Een klassieke vrijwilliger is iemand die jarenlang in dezelfde organisatie een taak blijft uitvoeren. Zijn of haar motivatie wordt vaak gelinkt aan sociale aspecten. De vrijwilliger blijft bij de organisatie omdat de andere vrijwilligers vrienden zijn en omdat hij of zij al jaren hetzelfde doet.
2. De nieuwe vrijwilliger gaat eerder 'shoppen' en neemt een engagement op met een specifiek doel (iets leren of een problematiek oplossen).

• Collectief:

Als samenwerkingsverband is een groep mensen die een of meer bepaald belangen nastreven door middel van samenwerking. Een collectief concentreert zich alleen op dit gezamenlijk belang en streeft nooit naar niet-groeps-gerelateerde individuele doelen.